möhtəkir

möhtəkir: is. <ər.> Varlanmaq məqsədilə yeyinti və s. zəruri şeyləri ucuz qiymətə alıb saxlayan və sonradan baha qiymətə satan alverçi; ehtikarla məşğul olan adam. Kəndlilər, zəli kimi qanlarını soran möhtəkirlərdən, sələmçilərdən azad oldular. – Təbriz şəhəri böyük taxıl möhtəkirlərinin əli ilə yaradılan süni aclıq dövrü keçirirdi. P. M..

Игры ⚽ Нужна курсовая?

möhtəkir — ə. böyük qazancla mal alıb satan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənfəətcu — ə. və f. mənfəət axtaran, möhtəkir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
birjaçı — is. Birjada qiymətlərin düşübqalxmasından qazanc əldə edən adam, möhtəkir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürtəd — is. və sif. <ər.> 1. Öz dinini (müsəlmanlığı) atmış; Allahsız, dinsiz, imansız, babi. Məsələn, mənə deyirlər filankəs babidir, yəni mürtəddir. C. M.. <Molla Vəli:> Mən onu deyə bilərəm ki, o mürtəddir və qanı halaldır. Ə. H.. // Dönük … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias